Өлең, жыр, ақындар

Уақыт

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 179
Есіл уақыт –
Есіл үміт!
Есі шығып, есі кіріп, жағаласып жармасқан,
Жалғау-жалғау лентадай кесіп, үзіп, жалғасқан.
Несі қызық?!.
Мен бе қуған, ол қашқан,
Жолдар жатыр көңілінде мұң басқан.
Бір-бірімен өмірінде торғай, жылан арбасқан,
Алжасқан, деме.
Алыстайды күндегіден таңғы аспан,
Бұлттар анау қап-қара боп шаң басқан.
Қаңбақтай бір ұшып жүрген, қонбастан,
Адасқан, неге?..
Үйірінен шығып алып қаңғыған,
Не дегеде, не шығады ал, мұнан?!
Тағы сондай үйір шығар алдынан,
Аңдыған, деме.
Есір уақыт, алжыған неме!...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көзқарас

  • 0
  • 0

Жұмақтың барын қайтесің...
Айтарын айтқасын, дау керек?!
Сұрақ өлімнің келетінін айтасың,
Жан алатын жаналғыштай әурелеп.

Толық

Қайтып келмейтін нүкте

  • 0
  • 0

Хім...
Тілектер, аппақ кебінмен,
Іштегі топыраққа көмілген,
Жүрек те шаршаған шығар...

Толық

Ұры

  • 0
  • 0

Аты жоқ өлең.
Бола ма?!.
Пенденің жайын сұрама,
Бақытым қайда бір үзім?!.

Толық

Қарап көріңіз