Өлең, жыр, ақындар

Түн. Шықтың келуі

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 170
Шартарап теңіз шамалы,
Зер шашақ тегіс жан-жағы.
Қанаты түннің талады,
Басады шықтың салмағы.
Қисыны келген қиыннан,
Бір тәтті және бір ащы.
Қылығы көркем, қиылған,
Тұманға аппақ ұласты?!
Қайралып өткір ептілік,
Суырған қанжар қынынан.
Айналып жүрсе көп күдік...
Құрметі артық, сыйынан.
Шық тұнып жерге тамады,
Моншақтай мөлдір ірі боп.
Қол былғап кетіп барады,
Қарайтын түнге бірі жоқ.
Кеудесі бырт-бырт сөгіліп,
Сәулесі сылқым себіліп.
Көңіл ғой тұрған төгіліп,
Өмір ғой тұрған егіліп!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұлдызды биікте

  • 0
  • 0

Биікте тұру ұнаған...
Төменнен көп қорқынышы.
Әрбір жұлдыз... бір адам...
Аққан кезі - тоқтаған дем, тынысы.

Толық

Түнгі шық

  • 0
  • 0

Оралсаң... шықтай іздеп бар,
Аңсаған жанның орамы.
Елестеп көзге түнгі оттар...
Қиялдан шығып брады.

Толық

Мен емеспін

  • 0
  • 0

Өткен күнді қайткенде бөгемекпін!
Неге келдің балалық,
Неге кеттің?
Мына біреу ұқсайды көлеңкеме,

Толық

Қарап көріңіз