Өлең, жыр, ақындар

Обал ғой

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 376
Көктемде амал торғайды
Көрсе атқан баланы,
«Мынау, мынау оңбайды» –
Деп мүйiздеп алады.
«Түрiң мынау добалдай,
Сенде қандай ақыл бар.
Торғайды ату обал ғой,
Оған қандай хақың бар...»
Атқа қонсақ жиналып,
Көкпар деген хабар кеп,
«Қаладың, – деп, – қиналып»
Шаппайды атпен «обал» деп.
Ешкiмге де көрмедi
Нақақтан қол көтерiп.
Нанды көрсе жердегi,
«Обал» дейдi көтерiп.
Барлығына жүргенi
Жаны ашып, «обал» деп.
Əдiлеттiк – сүйгенi,
Көргендiгi одан көп.
Жамандыққа жаны қас,
Жақсы iстен тайынбас,
Арамызда осындай
Балалардың бары рас.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Амал

  • 0
  • 0

Кiшкентай бөбегiм
Ұйқыға кiрiстi.
Осы едi керегi,
Қолға алдым бiр iстi.

Толық

Гүл

  • 0
  • 0

Аспанда күнiм
Нұрланып тұрса.
Далада гүлiм
Ырғалып тұрса.

Толық

Әскер болып атыстық

  • 0
  • 0

Ауылдағы баланың
Түгелдейi қатысып,
«Соғыс ойынын» ойнадық,
Əскер болып атысып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар