Өлең, жыр, ақындар

Секітас

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 365
О, Секітас, алауланып өр төсің,
Таң сүйгенде көлеңкеңді серпесің.
Құбылады құба тартқан жондарың,
Жамылып ап күзгі күміс көрпесін.
Секітасым, бетегелі, қияқты,
Бауырыңда баураған мың тұяқты.
Түбегіңде дөңгеленген әр жұртым
Тастам кеткен естелігім сияқты.
Бөктеріңде өр бұлағың тулаған,
Өткенімде ерекше бір тыңдап ән.
Секітасым – жазық маңдай жайлауым,
Кеткенімде мөлтең қағып тұр маған.

1967



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соңғы жұлдыз сырғығанша

  • 0
  • 0

Сайрашы тамылжытып, таң бұлбұлы,
Бірауық жеңілдесін тағдыр жүгі.
Үніңмен үмітімді жалғай тұршы,
Үлбіреп үзілгенше жанның гүлі.

Толық

Жалындап туған жігітті

  • 0
  • 0

Жалындап туған жігітті
Жақсының ісі жебемек.
Арындап шыққан жүйрікті
Аяқтан шалып не керек?

Толық

Жортқан киік секілді

  • 0
  • 0

Қараймын да тірліктің сүреңіне,
Ер саламын көңілдің күреңіне.
Жортқан киік секілді пенде, шіркін,
Көреді екен бәрін де жүре­-жүре.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар