Өлең, жыр, ақындар

Азаттығым

  • 03.10.2021
  • 0
  • 0
  • 1394
Атажұрттың қазығына байланған соң кіндігім,
Арқандаулы арық аттай шыр-айналған тірлігім.
Таң атқаннан күн батқанша өз басымен әуіре,
Арпалысқан бұл жалғанда ұғып жатыр кімді кім?
Қанатымды шаңға малып тіршіліктің қамы үшін,
Тауық та бір, мен де бірмін теріп жеген тарысын.
Бостандықтың бір тал шашы түсер болса егер де,
Қынабынан суырылар қылшылдаған намысым!
Жеткен жан жоқ қуғанменен сұм дүние шетіне,
Фәни менен бақи барда бөлінесің екіге.
Азаттығым, тиер болса суық ызғар бетіңе,
Жүрегімді қалқан етем соққан желдің өтіне!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Наурыз жыры

  • 0
  • 0

Наурызым –
Сары уызым,
Жүдеп едік сен кетіп;
Қайта келдің,

Толық

Ұлықбекке

  • 0
  • 0

Көзді алдап әшекейі жылтыраған,
Қия алмас жас дәуренді шіркін адам.
Өлеңнің ойнақ салып жайлауында,
Су ішкен інім едің бір тұмадан.

Толық

Сен кеткенде

  • 0
  • 0

Есіңде ме жазғы таң ауылдағы,
Ерке бұлақ жүгірген бауырдағы.
Ауылыңнан алысқа сен кеткенде,
Аласұрдым толқындай дауылдағы.

Толық

Қарап көріңіз