Өлең, жыр, ақындар

Өзекті өртеп...

  • 03.10.2021
  • 0
  • 0
  • 589
Өзекті өртеп шыжғырады мұң шоғы,
Айттырмай­ақ білер дейсің кім соны?
Қалың елді жұртқа тастап тағы да,
Белден асты бұлаңдаған жыл соңы.
Елтігенмен елесіне еліктеп,
Келер күннен халқым менің не күтпек?
Жыл айналса ағайынды жеті жұт,
Жетіп келер бір-біріне серік боп.
Қалжыраған көптің қамын кім ойлар,
Көңіл түбін үңгіп жатқан үрей бар.
Ақ бесіктің үкісіндей үмітім,
Сен үзілсең, босағамда жын ойнар.
Сайтан көзі тереземнен сығалап,
Үйге кірер сұмпайылар сұғанақ.
Түскен кезде ортасына екі оттың,
Кімдер келіп жай­-күйімді сұрамақ?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен екенсің

  • 0
  • 0

Жабықсам көтеріп көңілімді,
Жайнайсың күліп күндей.
Кей кезде өзіңнің қадіріңді
Біле алмай жүріппін ғой.

Толық

Қызығасың құстарға

  • 0
  • 0

Табанымның астында дірілдейді жар басы,
Опырылып түсердей шетін бассаң болмашы.
Тірлік торын тоқыған, қолы шебер Тәңірім,
Жібін созып жылдардың, сәл-пәл ғана жалғашы.

Толық

Сөнбей қалған қоламта іздеп...

  • 0
  • 0

Жаппар ием, жабыққанда жалғызыңа бол тірек,
Жел айдаған жетім қаңбақ қайда бармас тентіреп?
Тоңған жаным қалтырады жылынатын жер таппай,
Сөнбей қалған қоламта іздеп, көшкен жұрттан ел түнеп.

Толық

Қарап көріңіз