Өлең, жыр, ақындар

Мен егіліп алдыңда жылап тұрдым

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 241
Мен егіліп алдыңда жылап тұрдым,
Жария емес өзгеге жан-арыммен.
Ал сен болсаң, шылымды лақтырдың,
Өшіріп, үнсіз отын табаныңмен.
Кешкі аспаннан төгілген алауменен,
Болмысыңды көңілге сыза алармын.
Менің әлсіз сезімім саған деген,
Саған жетпей өшкендей ызаландым.
Жеңіл еді-ау, алдыңда егілмеген,
Бар өмірім өтсе де күтуменен.
Сондағы айтқан сырларым, сен үрлеген,
Ұшып кетсе қайтермін түтінменен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үш бала

  • 0
  • 0

Той-тойлаған... жоқ-барды елеместен,
Ұйып тұрған айрандай ел емес пе ем.
Бөлем деме, қазақты “жүзге” бөліп,
Үш баласы ол, бір үйдің ерегескен...

Толық

Көзіңде сенің түн қалғып

  • 0
  • 0

Көзіңде сенің түн қалғып,
Адасып үнсіз қармандым.
Жүрекке жүктеп жылдар жүк,
“Күн бар”– деп алда алдандым.

Толық

Мен соғысты көргем жоқ

  • 0
  • 0

Соғыс деген суық үн,
Соғыс деген күз, қайғы.
Соғыс десе буыным,
Сынбай тұрып, сыздайды...

Толық

Қарап көріңіз