Өлең, жыр, ақындар

Шабыт

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2936
Бір үн келіп бозінгендей боздаған,
Семіп қалған сезімімді қозғаған.
Туар жырдың хабаршысы екен ғой,
Өзегімді жарып шығар өз балам.
Тұла бойым тоқ соққандай дip eттi,
Қайда қоям алып-ұшқан жүректі?
Көптен бері алакөңіл жүр едім,
Жарылқаушым оңғарды сол тілекті.
Мекеніне асығатын құстардай,
Қанат байлап, өлең шіркін ұшқандай.
Бір тасқынның ағынына ілестім,
Енді мені тоқтатады күш қандай!
Шабыт келіп қалған кезде арынды,
Ұмытасың жаныңдағы жарыңды.
Қайтадан сен қалыбыңа түсесің,
Беріп болып бойыңдағы барыңды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғыз шал

  • 0
  • 0

«Құдай маған бермеді, - деп, - бір бала»,
Отырды ол кеуде толы мұң-нала.
Ұзақ күнгі алданышы домбыра,
Ұзақ түнгі алданышы жыр ғана.

Толық

Жетелейді ілгері

  • 0
  • 0

Дегендей боп қатарыңнан қалыспа,
Жолдар мені шақырады алысқа.
Беймәлім күш алып шығып үйімнен,
Қосады әкеп, ұлы дүбір жарысқа.

Толық

Құр қалмас

  • 0
  • 0

Әркімнің де бар өзінше есебі,
Өзінше ойлап, тек өзінше шешеді.
Опынады, опынады сан соғып,
Дұрыс болмай шықса ісі кешегі.

Толық

Қарап көріңіз