Қызыл балық

«Ауылды аңсадым-ау... буын құрып,
Алар кім Ақ Жайыққа жуындырып?
Уыздай уылжыған қыз кезімде
Уыстап асаушы едім уылдырық.
Бекіре бел кеспесін жеген басым
Белгілі ғой ауылға көне алмасым.
Ақ балық ауға түскен қайдан білсін
Айналып жүгіргенмен көген басын»,-
Депті ғой ұзатылған балықшы қыз
Өлеңге сол мұңлықтың төгем жасын.
Белкеспесі асы болса бекіренің,
Шынында, шыны шығар , еті керім!
Шіркіннің шырын дәмін білмей келген
Біз екенбіз салпы ауыз, кетік ерін.
Ұяттан күйіп отыр бетім бүгін,
Ұяттан аттап өтсем,
Не тірлігім!
Дәрияның жағасынан құдық қазған
Бүгінгі Қожанасыр секілдімін.
Аузым барып айтқасын анық шығар,
Ауырға да, жеңілге халық шыдар.
Суырып ақ аспанның суырларын
Сиқырға сұқтанбаған балықшылар.
Не пайда уайымсыз күлгеніңнен,
Не пайда мұңаюсыз жүргеніңнен.
Қызыл балық қып-қызыл қызғанышың
Қызығын көріп жатыр кім көрінген.
Балаға мұра қалған әкесінен,
Білмеймін, мынау кімнің қатесінен.
Сенде жоқ, менде де жоқ уылдырық
Жеп жүрміз «Россия» кафесінен.
Ақ балықтың сорпасы бұйырмаған,
Ағаттықтың алдында күйіп-жанам.
Ағайынға алтынды судай шашып
Сұрым қашып, қашанғы тиын бағам.
Бекерге шығармайды бүкіл елім,
Бекіре де –береке...күтінемін.
Салым суға кетпейді сонда менің
Салымды ауыз, боламыз бүтін ерін.
Жарыл десең, ағымнан жарыламын,
Бірақ мені ұлтшыл деп танымағын.
Қазақстан қапысыз қаржыланып
Қайта құрып алады шаңырағын.
Сол күнді
Сағынамын,
Сағынамын...
Сағынсам, той жасамай неғыламын?
Садақтың жебесіндей сәйгүліктер
Байлаулы бағымда тұр бағыланым.

---