Өлең, жыр, ақындар

Күн боп

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 226
Жер жоқ – жасыл бояуда қалқып тұрмын,
Мақпал сезімінде – барқыт түннің.
Көліммен бұл өлкеге көлкіп кірдім,
Күн боп, шапанымды жайдым, тауға!

Сезіндім, сені – мекеннен де биік,
Даналығыңды, даралығыңды сүйіп.
Жақындай қалсам – қанаттарым күйіп,
Күн боп, шапанымды жайды тауға!

Мына орманда сыңсыған – мың жасау мұң,
Мұң ішінде мұнартып, бір жасармын!
Жапырағыңның көз жасын жырға салдым,
Күн боп, шапанымды жайдым, тауға!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аққуың болдым

  • 0
  • 0

Жүрекке үкі қадап қойғансың,
Нұрыңмен мені орап қойғансың!
Аспанға содан, қанат жайғам, шын,
Сұлу көлдегі аққуың болдым.

Толық

Көркем жырымды жазып

  • 0
  • 0

Күн бұрымында дірілдеп, шолпыдай жырым,
Теңіз көңілім тасыды, толқыды-ай, бүгін!
Әуен боп кетті, ауада – шалқып-ай, сырым,
Көркем жырымды жазып.

Толық

Бұл – сұлу муза

  • 0
  • 0

Жанның күлкісі – сыңғыры қандай!
Сыйқырлы дауыс, бұлбұлы қандай!
Жүрегі пәктің әр күні қардай,
Бұл – сұлу муза!

Толық

Қарап көріңіз