Кеш. Жалғыздық

Ақырзаман орнайды енді –
Күн өлді
Қып-қызыл боп ұяттан.
Өкінердей ештеңе жоқ.
Біреуді
өп-өтірік жұбатпан...
«Есі ауысқан дүниеден жалықтым –
емексірдей не бар, ал?...
елесіндей Жұмақ пенен Тамұқтың
Көргенің мен Көкейкестің кереғар!
Өмір деген осы болса...
шыдармын,
өшпейтін де өнбейтін...
Мен тәңірдің зо-ор қатесі шығармын
өзі ғана жөндейтін?...
Елге еліктеп
қуанғансып жүремін,
жылағансып мен несін? –
Құл құлықсыз көтереді білегін,
Патша – қуыс кеудесін...
Досым да жоқ,
дұшпаным да жоқ менің –
бәрін үнсіз кешіргем.
Өліп едім – өмір өтіп кетпеді –
шықпай қойды есімнен!»
...Ақырзаман болмай қалды. Тірімін.
Ойым – жынды, айкезбе.
Ғасыр өтті... үзілердей жұлыным –
...жолығамыз қай кезде?..

---