Өлең, жыр, ақындар

Саратовтағы оба

  • 27.01.2022
  • 0
  • 0
  • 799
(аударма)

I
Оба жайлап торықты елім,
жүректі үрей, мұң қаптаған.
Ішінде сан өліктердің
біреуі тым қымбат маған.
Жер алғанмен оның демін,
жасыра алмас сыз жатағы;
оны өртеген жалын менің
жүрегімді мұздатады.

II
Бөліспейді бір жан барып
азапты әсем кескіндегі;
жанары оның нұрдан жарық
сиқырламас ешкімді енді.
Иіскеп сүю - көңілімде,
сезім ғой бұл жат ұқпаған...
Құшсам оның өлігін де,
соның өзі-ақ - бақыт маған.

МИХАИЛ ЛЕРМОНТОВ



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мақтаншақ

  • 0
  • 0

Тасаларға тығылып,
ойнайды ылғи Мұратхан.
Балаларға ұрынып,
бөпелерді жылатқан.

Толық

Мен саған ғашық емес ем

  • 0
  • 0

Сен үшін сонау алыстардағы елес ем,
Осынша мені арман қып келдің неге сен.
«Сыртыңнан сүйіп жүретінімді
сезуші едің ғой» демесең,

Толық

Махаббат

  • 0
  • 0

Махаббат жас шақтағы
күдік пен мұңга толған.
Бір сүйсе асқақтады,
қырандай шыңға қонған.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар