Өлең, жыр, ақындар

Ғашықтық

  • 28.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1340
(аударма)

Ғашықтық, сенің көгілдір ымырт шақтарың,
тағы да: «Мәңгі сендікпін»... сәттер қас қағым.
Ұйқысыз түндер, бұлыңғыр күндер тағы да,
алысқа кеткен желкендер маңы - ақ сағым.
Еркелей құшып жондарын қарлы даланың,
неліктен сәуле қадайды күліп жанарын.
Сен болсаң, міне, жамылып өлген патшаның
қанатын аппақ,
тағы да арбай қарадың.
Періштем менің қаһарын төгіп қабақтан,
жанары - садақ, көздесе болды - дәл атқан.
Бірақ та найза-ашуы да оның мен үшін
күмістей күлкі сыңғырап шыққан тамақтан.

АЛЕКСАНДР БЛОК



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тамшалы

  • 0
  • 0

Не деген ғажап көрік тұрған мынау!?
Салғандай шөл далаға жылдар бұғау
малшынып қара терге, қара жартас,
даралап тұрғандайсың тұлғаңды дәу.

Толық

Ажал алдындағы хат

  • 0
  • 0

Міне, ақын
Сұлтанның
сиясына мала беріп қаламын
өліп кетті — мәңгі жұмды жанарын,

Толық

Махаббат

  • 0
  • 0

Махаббат жас шақтағы
күдік пен мұңга толған.
Бір сүйсе асқақтады,
қырандай шыңға қонған.

Толық

Қарап көріңіз