Өлең, жыр, ақындар

Тоғжанның әні

  • 19.02.2022
  • 0
  • 0
  • 870
«Бола алмадым сенің жарың»…
Абай.

Бөленгендей аспан нұрға
Күй кешкенмін күнілгері.
Жанарыңнан жасқандым да,
тұла бойым дірілдеді.
Әндей баурап үнің мені,
әлі есімде – бір қарадым.
Әрең тұрған жүгіргелі
жүрегімді тыңдамадым.
Мұнша жақын кім едіңіз?
Махаббат па әлде үміт пе?!
Сездім сонда-ақ жүрегіміз
табысқанын мәңгілікке.
Қарауылда… көктем еді…
Қауышқан сәт… үнің, демің…
Сол кеш үшін сөкпе мені.
«Айым» дедің, «Күнім» дедім.
Қаншама жыл… татып келем
қасіретімнің шекер-балын.
Шын макхаббат уақытпенен
өлшенбейді екен, жаным.
Жаңбыр, шуақ арасында
өтті жылдай түнім кей күн,
теңеп сені бар асылға,
«Абайым» деп күбірлеймін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл

  • 0
  • 0

Аспан шәйдай. Жанымда қырық қайғы.
Күн де майдай, ал мені жылытпайды.
Тайлы бие сауғанның сабасындай
көңіл тақ-тұқ. Ішті ыза шыбықтайды.

Толық

Шындық

  • 0
  • 0

Шындық-ай, ауылың қайда еді,
сен бе деп жердің бар шамын
шатқаяқтап іздеп шаршадым.
Қалмады өлкемнің сай белі.

Толық

Жыр жазу деген – азап, от

  • 0
  • 0

Жыр жазу деген – азап, от
әйел боп туған болмысқа,
жаныңда титтей маза жоқ,
жолың да тайғақ, қол қысқа.

Толық

Қарап көріңіз