Өлең, жыр, ақындар

Ортасында достардың

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 845
Ортасында достардың
сәуле шашып бір жарық,
табанымда – көк шалғын,
келе жатам нұрланып.
Елдің көңілі – нәр маған
себелейді ақ нұрын,
заты әйелге тамбаған
даналықтың жаңбырын.
Дауылдарға кеуде ашып
жалаң төсті тағдырым.
Жалаңаяқ сең басып,
құздарына қарғыдым.
Сезімімен халқымның
сақтап жүрек дірілін.
Талай отқа шарпылдым,
сонда да әлі тірімін.
Дос көңілдер – Күн, ғалам
тілек тілер анамдай.
Қуат құйып тұр маған
солар жаққан жанармай.
Келем тартып әлі алға,
достар – айдын, ел – кемем.
Екеуінсіз ғаламда
түк емеспін мен деген.
1982



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тамшалы

  • 0
  • 0

Не деген ғажап көрік тұрған мынау!?
Салғандай шөл далаға жылдар бұғау
малшынып қара терге, қара жартас,
даралап тұрғандайсың тұлғаңды дәу.

Толық

Мен өлмеймін

  • 0
  • 0

Мен өлмеймін,
Жанартау боп жүрегім атқылайды,
Қаным мөлдір бұлақ боп шапқылайды.
Халқымменен бір жүрсем шаттанамын,

Толық

Қонған екен тағдырдың құсы маған

  • 0
  • 0

Қонған екен тағдырдың құсы маған,
енді қалай төбемнен ұшыра алам?
Бақытым ба, болмаса азабым ба,
біле алмадым, ал бірақ сұсы жаман.

Толық

Қарап көріңіз