Өлең, жыр, ақындар

Төрттағандар

  • 20.03.2022
  • 0
  • 0
  • 341
Қартайдың ба — қайт райдан желікпей,
Өтті күндер елегзитін еліктей.
Жетпей ме сол тұшындырсаң өзгені
Кемеңгер шақ кеудеңе тұз ерітпей?!
* * *
Асыққаннан жақсырақ-ау кешіккен,
Айнымасаң алла дескен кесіктен,
Тұңғиықта тұнып алтын жатса да,
Терең түбін тергеп бітпей кешіп пе ең?..
* * *
Тамыры құртса жапырақ пен бұтақ асын,
Күн көзi де тонамақ тұт ағашын,
Жібек дәурен сөйтсе де жүрек өзі-ақ
Ұмыттым дер ұятты жұтағасын...
* * *
Шын махаббат жоқ деме, жоғалса да,
Яки отқа ол өзін жаға алса да,
Көбелекке от емес, жарық керек,
Жарқырасаң, жансебіл оған со да.
* * *
Ит-қор eтiп қасиетті қыздың атын,
Көктем шағын күзелген күз қылатын,
Бақытсызға бата не, —
жанып бітce
Оған қандай от қажет қыздыратын?!
Ғашығы өлер болса қызғаныштан,
Жақсы емес соған қарсы қыз қарысқан.
Ондай жүрек обалың жүк еткенге
Оқ болып та ажалдың ызғары ұшқан...
* * *
Қыз керек қой ой-сана қызыққандай,
Заң да керек заманын қыз ұққандай.
Сұлулықты сұстана қорғамақ шарт
Қызарақтап құр бекер қызып қалмай.
* * *
Жасқаншақ деп ұққандар ұялшақты
Қоса құртқан ұятқа ұяң шақты,
Әлі есімде, ең алғаш етек, бұрым
Кесіп, бөлек бүлінген үй он шақты.
* * *
Білеміз, жақсы қызда қиял қандай...
Жанбыз ба бізден солар ұялғандай,
Білеміз, кімдер бұзды періштені
Бір саған бар қызығын қия алғандай?!
* * *
Қаймықпай қарғыстан да Қодаршылап
Жүрген бар... Өз «құдығын» о да аршымақ.
Зындан ол, не заманғы түбі терең,
Жылт етпес жыласаң да одан шырақ
Ойлансам, махаббат та, ғадауат та
Мінбепті жалы сынық жадау атқа.
Сойылын соңғысының соққан кеше
Қиын-ақ қара көзді қадау артқа...
* * *
Қас біреудің у салған тостағанын
Қайсы ceнiң қақ бөліп тастағаның, —
Қаскөй жанды сүйіпсің... Сол ма әлгіні
Енді қайтып ерніңе тоспағаның?..
* * *
Heciбeciн тамсана татпағанда,
Eкi қолға бip жұмыс таппағанда,
Адам азбай, адамға, хаққа жазбай,
Қара жерді құр бекер таптаған ба?!
* * *
Мәртебелі құрметке ылайықты
Азаматын құптап жұрт құлай ұқты.
Егер елдің талабы еленбесе,
Құдайдың қандай соған құлы айыпты?..
* * *
Өкпе-назың өте қойса, ол биік,
Өтпей қалса, жазған саған сол күйік.
Байқау керек, төремсініп төзбейді
Артқан ceнiм салмағына сорлы иық.
Құдайдан сұрағанша кешірімді,
Кес деңіз қырсығымды, кecipiмдi,
Себеп бар күпір болсаң, —
бабалардан
Зауалға біздің тағдыр кеш ұрынды.
Ассалам, обал-сауап, имандылық!
Құлмын деп құдыретіңе иланды ұлық.
Біз жансақ аттасақ та,
Қасиетті
Тербетер ақ бесігін үй мәңгілік!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағыныш

  • 0
  • 0

Азығымдай қуат алған
Көңіл күйім — сағыныш,
Оралмасам қайтып саған,
Таппай қойдым бip тыныш.

Толық

Түнгі жорық

  • 0
  • 0

Қаз-үйрек жоқ әлі ұшқан,
Қыс аспаны жұлдызды.
Ақ далаға алыстан
Алып шықты жол бізді.

Толық

Аяулы апа

  • 0
  • 0

Баппен ғана биязы баяулата
Сен сырыңды шерткенде, аяулы апа,
Кең даладай кеудеңнен төгіледі-ау
Мұңлы мақтан, ойлы наз, ояу қапа...

Толық

Қарап көріңіз