Өлең, жыр, ақындар

Есіл

  • 02.12.2015
  • 0
  • 0
  • 6749
Есіл ағып барады, нұр жұмылып,
Жағада тал, терегі ырғатылып.
Айдында шортандары, шабақ қуған
Күмпілдетіп толқынды жарға сырып.
Есіл шалқып ағады-кең жайылып,
Мал жанын күзетіп жүр, Ел қайырып.
Атылып шығып жатыр-
Биік үйлер,
Ата мекен ежелгі жерді айырып.
Есіл терең ағады, шымырланып,
Иірім -жұдырықтай жұмырланып.
Аққу, қаздар жүзеді -
Ерке сылқым
Қыздардай биден қайтқан құмар қанып.
Есіл күліп,
Күрсініп , еркелейді ,
Төрт құбыла сай болып,
Жер - кеңейді.
Құшағына жарты әлем ендемейді,
Еш - өзен ,
Есіліме тең келмейді!.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мінездің кейбір сәттері

  • 0
  • 0

Қабағыммен жайдары, есігімді ашамын,
Қуанышты, шаттықты, құшақ- құшақ шашамын.
Шалқып кіріп үйіме, шалқайып бір жатамын
Иесіндей байлықтың, кең жайылып құшағым!

Толық

Көрсетіп тұр

  • 0
  • 0

Бөкпен толы саптыаяқ
Босаған-ау, шамасы.
Көрсетіп тұр айтпай-ақ
Жеңі менен жағасы.

Толық

Жаза берсең, басында естелік көп

  • 0
  • 0

Жаза берсең, басында естелік көп,
Ойлайсың кей біреуін тістеніп тек.
Жадыңда жаңғырады өткен жылдар
Жаңалықтың анасы - ескілік деп!

Толық

Қарап көріңіз