Өлең, жыр, ақындар

Сәуле

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 243
Танардай боп есiнен
тұрғанда ару ант етiп,
аппақ сәуле көзiнен
тайып түстi жалт етiп.
Бiр ғаламат болды деп
шаттанды аспан құсы да –
сол бiр сәуле қонды кеп
қаламымның ұшына!
Сырын ашып ғаламның
айналам деп мұң, шерге
дәл ұшында қаламның
дiр-дiр етiп тұр сәуле.
Кетердей боп ағып бiр
ауаменен ән құсап,
аппақ сәуле жанып тұр
кiп-кiшкентай шам құсап.
Жыр етем деп сезгенiн
қоңырау болып соғылып
күмбiрлейдi сөздерiм
сол сәулеге шомылып.
Тойын жасап жыр елi
басылмайды қызығы...
Сөздерiме сiңедi
сол сәуленiң қызуы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұт

  • 0
  • 0

Аузы бiтiп қантөгiстi жараның
ендi-ендi ес жиғанда алабым
ашқарақ көз, жезтырнақты жұт келiп
ашқан екен кең далама аранын.

Толық

Кім білсін?

  • 0
  • 0

Батырларым жорықтан қайтқанда, –
Ортадан жолдарын тосып,
Алдарынан
Қырық қиылып,

Толық

Беріктік

  • 0
  • 0

Менi, қазақты, –
Жан-жағымнан анталап! –
Құртқысы келдi.
Дүкендегi матадай –

Толық

Қарап көріңіз