Бұрын мен
Күмәнға жат едім.
Бұрын мен
Күдікке қас едім.
Достыққа
Қамалдай берік
Тас едім.
Бүгінде мен,
Е, Алла тағала,
Өзің кешіре гөр, –
Қым-қиғаш
Жолдарым-ай! –
Күмән мен күдікпен
Дос болғаным-ай!
Қайтейін,
Шын досым
Дүниеге алданып
Сатып кетті ғой, –
Сенімім шүңетке
Батып кетті ғой.
Дәл қазір
Күмәнім сылаңдап—
Тәтті сорғандай! –
Құлағымның түбінде
Күбір- күбір етеді;
Күдігім бұлаңдап—
Бал жалағандай! –
Сыбыр- сыбыр етеді.
Бүгінде маған
Күмәнім — тоқал,
Күдігім — ойнас...
... Ақыры екеуі
Менің түбіме
Жетпестен қоймас!
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі