Өлең, жыр, ақындар

Ғашықтық

Білмей кейде бағасын да бақыттың
Жалғыз жүріп жүрегіме салып мұң
Бір өзіңе бірте-бірте мен ғашық
Болғанымды байқамай да қалыппын

Сені көріп жақсы жаққа өзгерем(-ін)
Шығарып сап сені үнемі көзбенен
Өзгелермен болғаныңды қаламай
Қызғанамын сені ұдайы өзгеден
Қалай ғана бір өзіңнен тараған
Жылулықты бұрындары сезбегем
Бақытыңнан күдер үзіп жүргенде
Табылайын қиындықта лезде мен

Бәрін қойшы,
ғашықтықтан сый алам
Шынында да жететін жоқ күй оған
Әншейінде ауыз жаппас болғанмен
Сені көріп, сөз таппай да, ұялам
Маған десең қолымдағы барлығын
Мөлдіреген жанарыңа қия алам
Қарапайым жерде өскен баламын
Мен де сені ханшайымдай сүйе алам

Жанарыңа бар жақұтты жинаған
Қараймын да, үнсіздікпен қиналам(-ын)
Тәңіріме шүкір етем мен кейде
Тағдырыма сендей жанды сыйлаған
Өзіңменен жолыққаным өмірде
Болсын деймін ең маңызды сый маған
Сенің барлық ойларыңды құрметтеп
Өзіңе де болайыншы сыйлы адам




Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз