Өлең, жыр, ақындар

Ақ қағазға үн қатам...

Қыл қаламмен ақ қағазға үн қатып ,
Бар ғажапты жыр жолымен самғатып.
Айта алмаған бар шындығын іштегі
Паш етпекші ақын қызың жыр жазып.

Уақыт деген-қатыгездеу шынын да,
Кідірместен алға қарай жылжу да.
Зымыраған он бес жылың сондағы,
Сауық сайран,ойын күлкі болды ма?

Биік тұлға ақынмын ба білмеймін,
Ақындықта ермек қылып жүрмеймін.
Кей кездерде жан дүниемнің зар мұңын,
Үнсіздікте жыр жолымен емдеймін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұстаздар күніне арнау

  • 0
  • 0

Алақанды қалам ұстап көрмеген
Ақ дәптерде арлы- берлі сермеген
Мығым басып сара жолдың бетінде
Өрнектеуді саған қарап көрген ем

Толық

Қарап көріңіз