Өлең, жыр, ақындар

Мен көнсем де, ағайын, дегеніңе

  • admin
  • 05.01.2024
  • 0
  • 0
  • 108
Мен көнсем де, ағайын, дегеніңе,
Өлең шіркін көнбейді, керегі не?
Ол шындықтың семсері екі жүзді,
Жалған айтсаң тастайды бөледі де.
Бұған мені айыпты санамағын,
Дәрменсізбін, таусылды бар амалым.
Өлең тілін алмастан өкіректеп,
Талай рет таяқ жеп жараландым.
Кеуделінің жүрсем де бірі болып,
Кейде ақынның көретін күні қорлық.
Иілмеген «құдайға» қайран басым,
Кетті өлеңнің мәңгілік құлы болып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

От-жалыны жанымның

  • 0
  • 0

От-жалыны жанымның басылған жоқ,
Шымылдығы сырымның ашылған жоқ.
Сөз маржаны әлі де жұлдыз болып,
Күмбезіне көгімнің шашылған жоқ.

Толық

Жанарым-ай, бәріне кінәлісің

  • 0
  • 0

Жанарым-ай, бәріне кінәлісің,
Қимастықтан тұр енді жылап ішім.
Мен кінәлі емеспін, мен кінәлі,
Мына еліктің күнәсіз лағы үшін.

Толық

Күннен-күнге барамын ба бөтенденіп

  • 0
  • 0

Күннен-күнге барамын ба бөтенденіп,
Сыр бердің, сылқым өмір, секемденіп.
Өзіңді өліп-өшіп сүйгендіктен,
Деуші едім «құшағыңда кетем бе еріп?»

Толық

Қарап көріңіз