Өлең, жыр, ақындар

Желді кезең

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1819
Қойшының қоңыр әні қой қайырған
Ұшқанда жазғы ауылдың жайлауынан,
Еседі әнмен бірге ерке желдер
Желпініп Желдікезең қойнауынан.
Жарылған аппақ гүлдер қауызынан,
Тамаша айнымайды тау қызынан.
Перзентін сұлулықтың толғатқанда,
Түскендей табиғаттың ауызынан.
Ауаң бар ауру жанды сауықтырған,
Алатау, бір өлеңсің ағып тұрған.
Мен қостым сол жырыңа бір шыңыңды,
Сыртыңнан қарауылдап бағып тұрған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ілияс

  • 0
  • 0

Күйшінің күй тартқанда мұрагері,
Даланың қалған ұйып құба белі.
Жұлдыздай со бір кезде жүйткіп өткен
Қазақтың өлеңінің Құлагері.

Толық

Арша

  • 0
  • 0

(Қайнекейге)
Тосын бойы толы арша,
Тосын бойы қалың ну.
Құздарынан таласа

Толық

Мұса жәлел ескерткіші

  • 0
  • 0

Аяқ-қолы қыл арқанмен байлаған,
Тұр ол бүгін ескерткішке айналған.
Көгершіндер төбесінде ұшады
Тірі қалған қиялындай майданнан.

Толық

Қарап көріңіз