Өлең, жыр, ақындар

Сөнбейтін жыр

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1768
Баяғыдай күн шашқан күмістерді,
Баяғыдай сырласқан шығыс желі.
Бірақ көзге түспейді тағы да бір
Өлең соққан заводтың жұмыскері.
Жүрмеді ол жайына жанын бағып,
Түсті майдан күреске дабыл қағып.
Жатыр ұйықтап жорықтан оралғандай
Туған аспан астында дамыл алып.
Қарауытып қабағы жағалай жар,
Күрсінеді алыста ағады Айдар.
Комиссарын күзеткен солдаттардай
Жас қабырды қоршайды қарағайлар.
Жылдар ұшып жалында арғымақтың,
Өзгергенмен өмірде бәрі заттың.
Өлең қалар өзгермей өз күйінде,
Кеудесінде күмбірлеп табиғаттың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Келес

  • 0
  • 0

Тербеді Келес бір ай сырлар айтып,
Мен оны сыйғызармын жырға қайтып.
Су мені толқынымен сылап-сипап,
Арқамды сүйе берді күн қарайтып.

Толық

Пабло неруда

  • 0
  • 0

Б I Р I Н Ш I Ж Ы Р
Сентябрьде Чилиде боран тұрды,
Адалдыққа арамдық оғы атылды.
Сантъяго мұхиттай сапырылып,

Толық

Қасиеті халықтың

  • 0
  • 0

Жақын түскен снаряд
Үй ішіне қалды өтпей.
Тұр күмбезі жарқырап,
Секілді жан бір беткей.

Толық

Қарап көріңіз