Жамбылға

Шарықтап арасында бахытты гүл,
Ән шырқа, еркіндетіп азат бұлбұл!
Құшақтап күміс күнді тәтті дауыс,
Аймалап жердің бетін төгілсін жыр.
Естісін әлем тегіс туған бақшаң
Құлпырып күннен күнге төккенің түр.
Жемістің салмағынан басын иген —
Бұлақты, қызыл гүлді сайраған тіл.
Шынарға айт: емін-еркін өссін биік,
Қызғалдақ — оған да айт, — жайнатсын гүл.
Тыңдайды сен сөйлесең құлақ салып,
Күй-күйлер басқа бақта тұрған бұлбұл.
Ынтығып өлеңіңді сағынады
Қазақтың бұлбұл құсы ақын Жамбыл,
Данышпан, кайтпас жүрек ел көсемін,
Өсірген осы бақты ерді өлең қыл.
Сталин — Отан күні, халық жазы,
Ол Отан саған да бір, маған да бір.

---