Өлең, жыр, ақындар

Жылылық

  • 23.04.2019
  • 0
  • 0
  • 9340
Анық білем, жылылық бар көктемде,
Жылы жаңбыр себелеп бір төккенде.
Өн бойыңа жылылық боп тарайды,
Әке-шешең маңдайыңнан өпкенде.

Жылылық боп әлдилейді арманың,
Жылы бәрі: балаң, қара орманың.
Тас үйіңнің тас ошағын жылытқан,
Әрине, ыстық құшып-сүйіп алғаның.

Одан кейін жылылық бар Отанда,
Ыстық бар маң: көлің, тауың, жотаң да.
Маған ыстық ұшқан құс та аспаңда,
Қоңыр қозы, жәудіреген ботаң да.

Жылылық ол – қарт өмірдің сабағы,
Көзден жас та жылы болып тамады.
Мына өмірді суытады тек қана
Жүрегі мұз адамдардың қабағы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алашқа айбын Аңырақай

  • 0
  • 0

Аңырақай, Аңырақай – Ар мен Анттың тоғысы,
Аңырақай – алау атқан жүректердің соғысы.
Аңыраған ана уанған,
Абдыраған ел қуанған,

Толық

Арғымақ

  • 0
  • 0

Тілімізді басқан кезде жар құлап,
Туды қоғам туған айдай балбырап.
«Қазақ тілі» – дөнен, құнан, тай емес,
Туғаннан-ақ тулап жүрген арғымақ!

Толық

Мың бала

  • 0
  • 0

Ғасырлар сыр шерткен еткеннен мұңдана,
Елім деп күңіренген домбыра-жыр-дала.
Найзағай секілді жарқ етті жауына,
Сартайдай батырдың соңында мың бала.

Толық

Қарап көріңіз