Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (380)

Өз үйім

Өз үйім — өлең төсек — ұям менің,
қаншама шарлатпадың қиял көлін,
Осында бипазым да,
ұйқы аз ұлға,

Толық

Айналайын, алтын ұям — үй-ішім

Айналайын, алтын ұям — үй-ішім,
күбір-күбір...
күлкілерім...
сүйісім..

Толық

Аң-таң боп тұрмын ақ таңда

Аң-таң боп тұрмын ақ таңда,
кеудемде, қарғам, қайғы үдеп.
жақсы өсіп келе жатқанда,
қалайша жолдан тайды деп!

Толық

Бір күніңнен қызығырақ бір күнің

Бір күніңнен қызығырақ бір күнің,
жаралғалы жұмақ еді тірлігің.
Қыл көпірден қапелімде тап болған,
құтқарады қай құдірет, кім бүгін?

Толық

Болды ма маңдайымның соры қалың

Болды ма маңдайымның соры қалың,
апыр-ау, сонша неге торығамын?
Осы ма айдарымнан жел ескені,
ар-ұят емес пе еді қорығаным!

Толық

Ылайым ықтиярсыз ырқыңды алса

Ылайым ықтиярсыз ырқыңды алса,
жүреміз жүз құбылып, жұртым қанша,—
бас шұлғып барлығына
енді бірде

Толық

Бақытым да бар, сорым бар

Бақытым да бар, сорым бар,
Алматым болды алданыш.
...Бабалар жатқан қорымдар
Алакөл жақта қалды алыс.

Толық

Тектіні көріп тебінген

Тектіні көріп тебінген,
делебем қанша қозғанмен,
жаралды дейтін темірден,
жүйке де бүгін тозды әбден!

Толық

Көбейе берсе мұңлы күн

Көбейе берсе мұңлы күн,
дүние қалай болмас тар.
Шымбайға батып шындығым,
шыдамай кеткен жолдас бар.

Толық

Жапырағы селдіреп баяғыда-ақ

Жапырағы селдіреп баяғыда-ақ,
салқын тартып барады саялы бақ.
Қай жағыңа қарманып,
қарасаң да,

Толық

Күні кеше

Күні кеше болдым да бір досқа тап,
амандасқым келіп еді төс тақап,
байқамады,—
байлықта ма зейіні,

Толық

Құдай-ау, төбемнен тағы ұрдың

Құдай-ау, төбемнен тағы ұрдың,
аңырдым,
есімнен жаңылдым,
сағымның сынғаны осы ма,

Толық

Бұлақ басында

Егілгеннен енді кеп,
не шығады, балбұлақ?—
Ағаш басы селдіреп,
қаңырап-ақ қалды бақ.

Толық

Ішінен қайталап бір күйді

Ішінен қайталап бір күйді,
күн күйді,
қозы-лақ мүлгиді,
тозып-ақ бара ма қыраттар,

Толық

Айдын көлім

Айдын көлім,
не болады аяғы?
Әй, білмедім,—
тел шөгеріп еңсемді,

Толық

Кеше біз де дүбірлі дүрмекке еріп

Кеше біз де дүбірлі дүрмекке еріп,
жұрт ішінде жүріп ек құрметтеліп.
Көп көрді ме соны да,
жек көрді ме,

Толық

Апыр-ай, ай мен күннің аманында

Апыр-ай, ай мен күннің аманында,
алданып,
азып-тозып барамын ба,—
мұздайды жиі-жиі жүрек шіркін,

Толық

Бір ініге

Қарағым-ай,
соншама сен кім едің?
Қитығыма тимеші енді менің!
Жақпай бара жатыр-ау айналаңа

Толық

Ақыл

Аумайды мынау өзіңнен,
Анауда сенен аумайды-ау,
апыр-ау, бала кезіңнен
арылмай қойған қандай дау?

Толық

Өкпелеп итіне де

Өкпелеп итіне де,
битіне де,
бұзылып бара жатыр ұйқы неге,—
күлді ме қайдағы бір сұмырайлар,

Толық