Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (8) Өлеңдер (375) Ұлағатты сөздер (1)

Ләк-ләк пен шымшық

Сүлеймен сұлтан болып сүрді дәурен,
Есепсіз бар еді пәйкі пері, дәуден.
Мәжмұғы мақұлы қатты мұтыйғы айлап,
Оздырды қатарынан Қадыр Мәулен.

Толық

Өгіз бен есек

Бір диқан келіп хазірет Сүлейменге,
— Арза бұл айтатұғын, – деді менде.
Үйретсең хайуанаттың тілін, тақсыр,
Болар ем кездескендей көңілім кенге.

Толық

Түлкінің «сыны»

Бір ой келіп Түлкіге,
Кітап алды қолына.
Қалғып-мүлгіп ілкіде,
Қарады әрбір жолына.

Толық

Бұлт пен Қаңбақ

Күзгі дала көріксіз,
Құйын соғып есірді.
Қаңбақтарды еріксіз
Қуалады, көшірді.

Толық

Доңыз бен Сабын

— Белгілі бір тәртіпке бағын, әке!
Тазалыққа басыңды ій,
Табын, әке!—
Деп Мысықбай

Толық

Бас пен Тарақ

— Біз тұрғанда, о, бауырым, туысқан,
Басқаменен кезің бар ма сиысқан?!—
Деді Тарақ бурыл Басқа менменсіп,—
Менсіз сенің күнің құрсын ұйысқан!

Толық

Бұлбұл және оның иесі

Ту қадап төсіне
Қызарды күншығыс.
Айтты арыз иесіне
Тордағы әнші құс:

Толық

Калош пен Ботинка

Көшедегі қою сазды, балшықты
Өте алмайсың секіріп те, аттап та.
Калош кешіп лайсаңды, шалшықты,
Ботинканы тигізбеді батпаққа.

Толық

Түлкі мен Маймыл

Баяулатып,
Жаяулатып
Жел есті.
Бау-бақшада жапырақтар гулесті.

Толық

Жираф пен Піл

— Ұзын менің бойым да,
Ұзын менің мойным да!—
Деді Жираф бір Пілге,—
Әлі өсу бар ойымда.

Толық

Тиыншыл Тиін

Қызықтырып көк тиын,
Жаз жаңғағын Ақ Тиын
Сатып-сатып тауысты,
Болды сөйтіп «табысты».

Толық

Сақал-мұрт пен Ұстара

— Досым, мінің көп тегі,
Мақтаса да сені жұрт.
Бізсіз күнің жоқ!— деді
Ұстараға Сақал-мұрт.

Толық

Тышқанбаев Мысық

Ұлды болды бір Тышқан,
Қуантты бұл пақырды.
Той жасап ол, туысқан,
Тумаларын шақырды.

Толық

Қанденнің қаһары

Күпті болып көп етке,
Жата бермей бүк түсіп,
Жазығы жоқ Төбетке
Үрді Қанден мықтысып:

Толық

Бұзау мен Тоқты

Бұзауға қарны ашқан соң Токты келіп,
— Шөбіңнен бір жейтіндей берші!— деді.
Ал Бұзау өтірікті соқты келіп,
— Сұраған сенен бұрын көрші,— деді.

Толық

Қанден мен Төбет

Қанден айтты Төбетке:
— Ұқсамайсың сен итке!
Келген жұртқа үрмейсің,
Бөгде жанды көрмейсің.

Толық

Алпауыт пен Қаптесер

Кебежеден бал тауып,
Ұрлап жатты Алпауыт.
Көріп қалды Қаптесер,
Кез осы ғой шап десер.

Толық

Өшіргіш пен Қарындаш

— Кемшілікті сүймеймін,
Ешкімге бас имеймін!
Бұрысыңды өшірем,
Дұрысыңа тимеймін!—

Толық

Қасиетсіз қамқорлық

Күнбағарға Бұлт айтты:
— Білмеймін мен балтайтты!
Тасбауыр жан демегін,
Қашан да әзір көмегім!

Толық

Шарайна мен Шүберек

Қарамай тіпті өзіне
Көрікті түгіл албасты,
Кір жұғып мөлдір жүзіне,
Айнаның бетін шаң басты.

Толық