Өлең, жыр, ақындар

Сағымға ерген сағыныш

  • Bibit
  • 09.12.2019
  • 0
  • 1
  • 2592
Сағыныштан өртегендей нала мұң,
Бұлар үшін кімге кінә артамын.
Сау басыма бұғау салып сары уайым,
Сабырсызғып жараттығой Құдайым.
Жақсы адам, жаман іс әсте қылмайды,
Сол секілді сезімде зорлық болмайды.
Сан тарау жолмен бөлгенде оны бөлшектеп,
Кей кезде бізге жұрнағы түспей қинайды.
Қиналып қалам сезімсіз жүдеп мүжіліп,
Мүгедек жандай беймаза күйге бүгіліп.
Елерем кейде пері соққан пендей,
Махаббат–дейтін азапты ойға булығып.
Қаннен қаперсіз қаламын сосын қабаржып,
Қара күздей қара суыққа оранып.



Пікірлер (1)

Модератор

Егер авторы өзіңіз болсаңыз -авторы өзім- дегенді басыңыз. Қаламды басып өңдеуге болады. Сайысқа қосу үшін bilim2019 ілмегі керек.

Пікір қалдырыңыз

Ол өзгерген

  • 0
  • 0

Бәріне сыйлап жүректің әнін,
Сыйладың тағы сезімнің нәрін.
Өзектен теуіп өзгесі келсе,
Көрдің-ау сенде өзіңдей бәрін.

Толық

Өтіпті-ау

  • 0
  • 0

Сағынба дейсің,
сағынарлықтай кімсің сен?
Мен сені күткем,​
бірақ сен әсте келмеген.

Толық

Терезеге телміріп

  • 0
  • 0

Жылай-жылай таусылды тамшы жасым,
Ойлай-ойлай өзіңді солды басым.
Келмейтінің белгілі бетенеден,
Сағыныштан құса боп атты таңым.

Толық

Қарап көріңіз