Өлең, жыр, ақындар

Еңсеңді көтер!

Керек емес бұл өмірге жылағаның,
Қайғырғаның,сүрініп-құлағаның.
Шыдау керек,төзу керек бұл күнге,
Келмейді ғой әркез сенің сұрағаның.

Көтер қане басыңды,еңсеңді көтер,
Өз-өзіңді жазғырма,ол күн де өтер.
Тағдыр деген толастамас ағын судай,
Бір мезетте өзіңменен алып кетер.

Мейлі төнсін басыңа қауіп-қатер,
Бәлкім саған сынағың қатал жетер.
Өмірден безіп,таусылып тағатың,
Ушығып кетер жағдай бұдан-бетер.

Не болды саған,сынды ма сағың?
Ойлайсың іштей: «Ашылмай бағым»,
Қателесесің,кеш емес әлі
Тезірек берілме,сынбасын сағың.

Жігерлендір ой-көңілді қалай да?!
Қуаттансаң көнбеске қалмас солай ма?
Өз-өзіңді қолға алмасаң егер де
Тіріліп денең,бойыңа қан тарай ма?

Өмір ғой қайтесің,бәрі орын алар,
Төзбесең тағдырға егер,сорың болар.
Мақсат қойсаң,талпынсаң әркез алға,
Сонда ғана арманың орындалар!

Авторы: Қадіржан Алдахов



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз