Өлең, жыр, ақындар

Ақ лақ

  • 22.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1183
Адасып қалып ақ лақ,
Жылап жүрді маңырап.
Қыдырып сай, белесін,
Тыңдамады ол енесін.
Өріс болған аймақта,
Ауылы енді қай жақта?
– Тек кінәлі өзім деп,
Іздеп жүрді безілдеп.
Қас қарая бастады,
Түнерген түн аспаны.
Дір-дір етті ақ лақ,
– Енем қайдан табылады?
Боламын деп ақылды,
Енесін ол шақырды.
Қылығына өкінді,
Тұра қалып өкірді.
Мә, мә – деп ол шаттанды,
Иесі іздеп тапқан-ды.
Өзі де әбден ашықты,
Енесіне асықты.
Лақ:
– Кешіріңіз, анашым!
Енесі:
– Кім кешірмес, баласын.

(балаларға арналған тақпақ)



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айтыс

  • 0
  • 0

Өлеңмен сөз-сайыста қағысқалы,
Өзендей тасты ағызған ағыстары.
Шабыттың тұлпарына қамшы басып,
Қыздармен шығып тұрмыз жарысқалы.

Толық

Еркін елдің ұрпағымыз

  • 0
  • 0

Мөлдіреген айдынымыз,
Жарқыраған Ай, Күніміз.
Тәуелсіздік аңсап жеткен,
Ең қастерлі байлығымыз!

Толық

Достық

  • 0
  • 0

Достық – биік жалауым,
Достық – берік қамалым.
Достық сезім жүректе,
Жағады өшпес алауын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар