Өлең, жыр, ақындар

Қоңыр қаз-үйрек

  • 05.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1424
Өлеңді қиыстырып әнге парлас,
Сөз болса қанағатсыз, құлақ салмас, ах-уай.
Өлеңді өрнегімен қиыстырып,
Сөзінде айтушының жылу болмас, ах-уай.

Қайырмасы:
Қоңыр қаз-үйрек,
Қанатын сүйреп.
Ей, қалқа, өлең айтсаң,
«Өй»,—деп, «бүй»,—деп, ах-уай.

Білмесе, өлең деген сөзден қиын,
Шығады қиыстырған сөзден түйін.
Қара сөз қанаты жоқ сылдырласа,
Есепке алынбаса, о-да қиын.

Қайырмасы:
Қоңыр қаз-үйрек,
Қанатын сүйреп.
Ей, қалқа, өлең айтсаң,
«Өй»,—деп, «бүй»,—деп, ах-уай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Гигәгә-гигәк

  • 0
  • 0

Жұртбайдың қызы едім мәпелеген,
Ажал тағдыр қоймайды төпелеген.
Бес жасымда құдайым көзімді алып,
Сол себепті-ау, атандым жетелеген-ай,

Толық

Ақжайқын көл

  • 0
  • 0

Су ағады арықтан шыр айналып,
Өлмегенге мал бітер бір айналып.
Ақжайқын көл,
Жайлайды-ау біздің ел.

Толық

Малыбекті жоқтау

  • 0
  • 0

Биссимилла деп бастаймын,
Одан кейін зарымды.
Өміріме өрт кетіп,
Ай менен күнім жабылды.

Толық

Қарап көріңіз