Қыр келбеті
- 0
- 0
Сеңсең тон, саптама етік, түлкі тымақ,
тазы ертіп аңшы шықты, бүркітін ап.
Омбы қар. Қыстау маңы жайбарақат.
Қарайды айналаға Күн шытынап.
Құлан
Арғымақтай тұлғалы,Шалғын дала – құндағы,
Дүбірімен тұяқтың
Думандатқан жылғаны,
Жерін тастап кетпеген,
Шапқанда жел жетпеген,
Өз басының қамы үшін
Досын іштен теппеген,
Кең даласын – тұрағын,
Жүзіп ішкен бұлағын,
Жанын салып қорғаған
Жанындағы сыңарын,
Еркін жұтқан күн нұрын,
Кең даланың дүлдүлін,
Не қиындық туса да,
Тастамаған бір-бірін.
Білесің бе бұл аңды?
– Білемін. Ол – құлан-ды.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Ескі корабль
- 0
- 0
Тіреліп жерге табаны,
құм қапқан мынау жай бүгін.
Толқындар еске салады
баяғы дарқан айдынын.
Мен қайықпын теңізде шыр айналған
- 0
- 0
Мен қайықпын теңізде шыр айналған,
күйім – қоян бүретін құмай-жалған.
Теңіздердің тұнығын кешсем деп ем
жағадағы жиіркеніп лайлардан,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Марал
Жақсы -
Тәліпбек Мерей
Оңайы барма? -
Геракл
Бас ащы Бет тұщы -
Саябек Жансая
Жарайсыз! Керемет екен
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі