Өлең, жыр, ақындар

Қазақ

Не боп мынау құрғыр заманым,
Кейде ойланып жағамды ұстап қаламын.
Адамдықтан жұрдай болған надандар,
Кесірінен кінәлі боп барамын.
Алла бәрін біліп тұр ғой ағайын,
Қазақ деген ұлтым үшін жанайын,
Біріңді Қазақ,Біріңді дос көрмесең,
ЕНДІ айтшы қай есікті қағайын.?
Заңда мынау халықтыкы болмады,
Қарапайым қазақтарым сорлады,
Қиналғанда,зары шыққан көзінен,
Қайран елім саған көңіл толмады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз