Өлең, жыр, ақындар

Жанартау

  • 11.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1083
Не қажет қара басыма?
түкiрдiм-дағы түңiлдiм!
бiр қарап шаранасына
дүниеге келген жырымның,
барамын дар ағашына,
осыны бүгiн ұғындым.

Мен дағы асық иiргенмiн,
бала болғанмын икемдi,
айналып тасы диiрменнiң
ұнтады жүрек-жүйкемдi,
таңдырға басым иiлген күн -
iшiмде қасқыр ит өлдi.

Кеудеме қонар шау қарға,
көзiмдi шұқыр отырып,
от ойнап самарқау қанда
тұрармын сонда секiрiп! -
сенбеңдер жанартауларға
сөндiм дегенi - өтiрiк!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара жер хабар берсiншi

  • 0
  • 0

Қара жер хабар берсiншi
Тартатын болса қойнына.
Жыланнан арқан өрсiншi
Оралып қалсын мойныма.

Толық

Сағаттың тіліне қарсы

  • 0
  • 0

Медеуге күнiге баршы,
Айдынға үңiле қалшы:
Жұрт түгел сырғанайды онда,
Сағаттың тiлiне қарсы.

Толық

Ақын деген бір ұлт бар

  • 0
  • 0

Азап шектi-ау
Ақын деген бiр ұлт-ай,
Аттан салып,
Ашайықшы құрылтай.

Толық

Қарап көріңіз