Өлең, жыр, ақындар

Ақиық

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1931
Қапияда Күнің батса арайлы Талап жейді,
Талап жейді — талайды!
Бір ақиық Алатаудың басынан
Адамдарға аянышпен қарайды.
Әділеттің төрешісі ар болар,
Арың таза, сені көрсе зар қағар —
Қолыңа су құя алмайтын кешегі
Билік айтты күйкентай мен қарғалар.
Ер еңбегін қиянатпен сыздырып
Өлді қанша қанат жаймай ізгілік.
Көресіні сенен көріп біттік қой Ей, екіжүзділік!!!
Жем қылады ит пен битке, бүргеге
Бағың тайса жел сумаңдап іргеде.
Торға тығар торғай емес еді ғой,
Құс төресін қаматтырып түрмеге...
Мынау қоғам сан алжасты, алжасты
Бұл алжасу соңғы да емес, алғашқы...
Ақиығы айнала ұшып жүретін
Алатауды тағы да әне қар басты.
Сая болып құзғынға да шың-құздар,
Ей, шың-құздар көңілімді бұздыңдар.
Құс төресі — төре болып қалады,
Қанша жерден таласа да құзғындар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бозінген

  • 0
  • 0

Қамшысын солай білей ме?!
Адасып қалған ақботасынан дүлейде.
Шанаққа сыймас сырымды
шертіп нем бар ед,

Толық

Алатау

  • 0
  • 0

Алатау, сен де ғаріп, мен де ғаріп
Келеміз жүрекке мүң теңдеп алып.
Мен саған жыр оқиын, қасыма кел
Қайтеміз түсінбейтін елге налып.

Толық

Ешқашан, еш жерде болмаған

  • 0
  • 0

Ешқашан, еш жерде болмаған
Секілді алғашқы әм, соңғы адам.
Қазақта екі-үш-ақ ақын бар,
Қанаты талса да қонбаған.

Толық

Қарап көріңіз