Өлең, жыр, ақындар

Далада сағым

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1061
Далада сағым.
Көкала мұнар…
Күн сұғын қадап биiктен,
жалт етiп көзден жоғалады да,
құйын боп борар киiктер.
Ал қуғын салдық тамаша көрiп,
қиқулап, мiне, барамыз.
Құба жон мең-зең…
Қараша келiп,
үскiрiк үрген қара күз.
Киiктер қашты далада маңып,
шыбындай жанын қорғалап.
Мынадан ағып,
анадан ағып,
тер жуды атты сорғалап.
Оған да қамшы тиiптi ендеше,
жосылған iз бар таңында.
Бұл – бiзге рақат.
Киiктерге ше?..
Қызық қой, өмiр, заңың да!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қасыңа

  • 0
  • 0

Қасыңа
ғашықтығын
жасыра алмай, сiрә, асықты Күн.
Тұрғанмен сансыз жұлдыз арасында,

Толық

Қарғам менiң, қараңғы түн жамылып

  • 0
  • 0

Қарғам менiң, қараңғы түн жамылып,
мен саған сырымды ақтардым,
дүрсiлiнен жүректiң мың жаңылып,
жырладым мұңын бақтардың.

Толық

Бiлесiң бе, қалқам, сағындырғаныңды

  • 0
  • 0

Бiлесiң бе, қалқам, сағындырғаныңды,
сарғайдым алтынға айналып.
Сырнайлы үнiн қосса жаным жырға мұңды,
жылайды жел тыңдай қалып.

Толық

Қарап көріңіз