Өлең, жыр, ақындар

Өткен күнiм

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 770
Өткен күнiм,
көктемгi мұң
ертегiм едi:
сенiң демiң,
ерiндерiң
өртедi менi.
Жоқ бiр кiрбiң,
пәк күлкiңнiң
сыңғыры дағы
сүйкiмiмен,
сиқырымен
жынды қылады.
Үнiңе мен
күнiменен
бiр қанбаушы едiм.
Кейде өкпелеп,
сөйлеп кенет,
бұртаңдаушы едiң.
Өмiр – кежiр.
Көңiлге жыр
салды мұң қанша!
Кеш, қарағым,
еске аламын
барлығын да аңсап…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Еркiмнен мен алғаш

  • 0
  • 0

Еркiмнен мен алғаш
айырылған кезiмде
шымылдық бола алмас
сабыр да сезiмге

Толық

Уһ, жұпар атып

  • 0
  • 0

Уһ, жұпар атып,
көктемнің иісі келді,
үт жарықтық та сығалап үй ішіне енді.
Ұйқыдан тұрып Алатау,

Толық

Кезiп жүр бiр ақ перiште қиял ғаламын

  • 0
  • 0

Кезiп жүр бiр ақ перiште қиял ғаламын,
оны ажырата алмайды ешкiм де менен.
Жұматайға ұқсап мен оған күй арнамадым,
Тагордай көмек күткем жоқ кескiндемеден.

Толық

Қарап көріңіз