Өлең, жыр, ақындар

Қуанғанда тәтті жырды жазғанмын

  • 18.07.2020
  • 0
  • 0
  • 972
Қуанғанда тәтті жырды жазғанмын,
Кетті бәрі жұтылып.
Қиналғанда ащы жырды жазғанмын,
Шайнап-шайнап, тастады оны түкіріп.

Күле-күле ішегім де түйілді,
Өледі адам көп күлген.
Кім түсінер менің мына күйімді?
Күлкіден де мезі болып кеттім мен.

Инеменен жарып едім жарамды,
Іші толған іріңге.
Күннің көзі қыздырғанда ғаламды,
Тұзы қалды ыдысымның түбінде.

Күн мен түндей өтіп жатқан алмасып
Бір қуаныш, бір қайғы.
Кейде аймалап, кейде жөнсіз жармасып,
Менің алтын уақытымды ұрлайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қалмайды көктем келсе, қыста қаһар

  • 0
  • 0

Қалмайды көктем келсе, қыста қаһар,
Мұзың де көктемде еріп, қыста қатар.
Қанатың қатаймаса, шырқау көкте
Ақиық қырандармен ұшпа қатар.

Толық

Тыңдамай ми менен жүректі

  • 0
  • 0

Тыңдамай ми менен жүректі,
Бағынса нәпсі мен ақшаға,
Қалайша түреді түнекті,
Жегі құрт түспей ме бақшаға?!

Толық

Қар жапқан шыңның басына шығып жаңа мен

  • 0
  • 0

Қар жапқан шыңның басына шығып жаңа мен,
Биіктен төмен қарап ем.
Өзім де қатты таң қалдым,
Кісі екенін таныдым сонда мен әрең

Толық

Қарап көріңіз