Өлең, жыр, ақындар

Алатау бөктері

  • 29.08.2020
  • 0
  • 0
  • 2555
Алатау бөктері –
Толған алма ағаш.
Алатау көктемі –
Ылғи қарбалас.
Алатау бұлағы –
Бұйра, бұла су.
Алатау шынары –
Шыңға бір асу.
Алатау нөсері –
Наркескен найзағай.
Шалғын өседі,
Судырлап, ғажап-ай...
Самалы еседі,
Сергек желпініп.
Сау желіп көшеді
Бұлттары жөңкіліп.
Маңғаз шыңдардың
Мақпал шапаны.
Мойыл нулары
Ойға батады.
Ойға батады
Алып тұлғамен.
Тулап жатады
Сулар жылғамен.
Шыңдары мәңгілік –
Асқақ ақ отау.
Сұлулық сандығы –
Алатау, Алатау!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл

  • 0
  • 0

Ұйқым қашып, ұйпалап едім жастықты,
Зауқайыр зауқы ұйтқыған көңіл бастықты.
...Ақ боран соқса, ащы ұлып алып аш қасқыр,
Қанталап көзі ойлайтын еді қастықты.

Толық

Тағы да көктем

  • 0
  • 0

Тағы да көктем,
Тағы да келді мәңгі май,
Мойылдай көктің мөлтілдеуін-ай, мөлдірі-ай,
Аспанның жүзі ашылды ма екен дәл бұлай,

Толық

Былтырғы ағаш қайтадан биыл көгерді

  • 0
  • 0

Былтырғы ағаш қайтадан биыл көгерді,
Жапырағы көктеп, бұтағы түгел теңелді.
Айналасында көбелек қаптай жөнелді,
Жаратылыс-ай, көрмедім сендей шеберді?!

Толық

Қарап көріңіз