Өлең, жыр, ақындар

Тамшы

  • 25.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1897
Бір тамшы барады әйнектен тайғанап,
Тайғанақ тірлікті аймалап.
Әйнекке тамады тағы да бір қонақ,
Бір қонақ барады сырғанап!
Аспанның көзінен асығып мөлт еттің,
Мөлт еттің, ғұмыр-ай, мөлтек тым.
Жанымен әйнекке жаншылар
Осылай өледі тамшылар.
Осылай қозғалып бір нүкте,
Бір нүкте келеді тірлікке.
Келте екен бақыттың буы тым,
Тамшылар жұтады уақыттың уытын.
Буланған әйнекке қарадым,
Жылаған жанарды сезбестей.
Жүректің суретін саламын,
Кетті деп мөлтек мұң кездеспей.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қауырсын-қар

  • 0
  • 0

Аңсаулардың, шаршаулардың саны аздай,
Аспан тағы мұңайды.
Қардың бәрі хат жазылған қағаздай,
Алдыма кеп құлайды.

Толық

Эхоның мұңы

  • 0
  • 0

Тереңдік іздедім кеңдіктен,
Іздейді білемін ел біткен.
Көркіне жұтына қарайтын,
Нарыс* па ең, сен әлгі мен күткен!

Толық

Анамен сырласу

  • 0
  • 0

Даладай кемелімсің,
Сырласым, сенерімсің!
Мен сенің бас иемін өрең үшін!
Қиналсам түсіме ендің,

Толық

Қарап көріңіз