Өлең, жыр, ақындар

Ғашықтар мекені

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 845
Шабыты шарықтады қанат жырдың.
Таза ауада тыныстап таң аттырдым.
Асқаралы Алатау шыңдарына,
Көзім тоймай, сүйсініп қарап тұрдым.
Ақындардың жүзіне шырай тұнған.
Қайда екен сол, хәлімді сұрайтын жан.
Алматы ғашықтардың мекені еді,
Олар жайлы ән туған, жыр айтылған.
Өмір өзен,
Ырқына бағындырды.
Іздедім елес болған сағым жылды.
Алматыда кезіккен Көкше қызы,
Еске түсті,
Аңсатты,
Сағындырды.
Алланың бұйрығы ма, өктемі ме.
Сол көктем оралмайды,
Кеткені ме?
Алатауым күрсініп тұрғандай ма,
Сол арудың ғайып боп кеткеніне.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бауырыңыз болайын – Әпке – деген

  • 0
  • 0

Бауырыңыз болайын – Әпке – деген.
Сүйетін гүліңізді ап келемін.
Ақын болып кеткенім содан шығар,
Еркелетіп қоймайды әпкелерім.

Толық

Анашым

  • 0
  • 0

Жатырсың анам,
Қызғалтақ өскен көк белде.
Әулие жандар өтеді екен көктемде.
Пошатай атам,

Толық

Аялдамадағы қыз

  • 0
  • 0

Қарапайым күртешең бар үстіңде.
Капроның аяғыңда, үстің бе?!
Тоңып бара жатқандай боп көріндің,
Аялдама, автобустан түстің де.

Толық

Қарап көріңіз