Өлең, жыр, ақындар

Қаңтарда піскен таңқурай

  • 05.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1043
Аңсарым ауды,
Ақылымды алды,
Қаңтарда піскен таңқурай.
Арпалыстырған ақынын мәңгі,
Таныстың тарпаң тағдырдай.
Керегі бар ма көктемнің кейде,
Сұлулық үшін пәк тәнді.
Шоқтана қалған мөп-мөлдір бейнең,
Ерітіп жатты ақ қарды.
Тамсана бердім,
Таңқурай әнім,
Тамсана бердім...
Таусылдым...
Құйылмас көктен жаңбырды аядым,
Уысында кеткен маусымның.
Сағынып...
Күйіп...
Іздедім...
Жеттім...
Жыладым соңғы назды айтып.
Тамылжып тұрды...
Үзбедім...
Кеттім...
Оралар ма екен жаз қайтып?!...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шұғылалы нұрға бөлеп ақпанның

  • 0
  • 0

Шұғылалы нұрға бөлеп ақпанның,
Мұз үстінде сарқыларын төзімнің,
Оттан ыстық болатынын ақ қардың,
Қыста жылы болатынын сезімнің...

Толық

Хан-Тәңір

  • 0
  • 0

Ерімес мұз-қары,
Тоңдырмас ызғары.
Аспанда тігілген қосым бар,
Ей, перінің қыздары,

Толық

Сүйрегенім жүрегі жоқ дене құр

  • 0
  • 0

Сүйрегенім жүрегі жоқ дене құр,
Тамырымда күлкі ағады сыңғырлап.
Көре алмайтын күйге салған мені өмір,
Кірпігіме еккен жалғыз гүлді ұрлап.

Толық

Қарап көріңіз