Өлең, жыр, ақындар

Сәттерім бар...

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 583
Кейде
Сезімге ерік беріп,
Көз жасымды алатын төгіп-төгіп,
Арылатын мұңымнан көбік-көбік
Сәттерім бар.
Кейде
Шаттанатын,
Бейдауа тіршіліктен бақ табатын,
Арман қуып алысқа аттанатын
Сәттерім бар.
Кейде
Тарылып мына абат-ғалам,
Ғаламдық тартылыстар тарап маған,
Жанымды шабақтаған
Сәттерім бар.
Кейде
Сырғып аққанда сынап-арман,
Сүрініп жыралардан,
Құдайдан жоқ қайғыны сұрап алған
Сәттерім бар.
Кейде
Көңіл-қалам жазғанда наза-дастан,
Шаттығымды долы жел ала қашқан,
Біле тұрып бәрін де жаза басқан
Сәттерім бар.
Кейде
Құламайтын жерлерде құлайтұғын,
Жыламайтын жерлерде жылайтұғын,
Тағдырды да сынайтұғын
Сәттерім бар.
Кейде
Сол бір жанды жаныма балайтұғын,
Алдануды жаныммен қалайтұғын,
Уәдеден шығуға жарайтұғын
Сәттерім бар.
Кейде
Дауыл болып теңізді тербететін,
Жауын боп селдететін,
Көк тәңірге жүрегін емдететін
Сәттерім бар.
Кейде...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен едің ғой, ақ қағазға қан құсқан

  • 0
  • 0

Айналайын қаламым!
Сен – емі едің, жанымдағы жараның.
Бет пердесін өзің аштың – аланың,
Сен бар жерде сейіледі алаңым!

Толық

Қар басып қалыпты қаланы...

  • 0
  • 0

Түн ауған.
Тағы да жалғызбын,
Жанымды торлаған жалқы мұң.
Құлақ сап үніне қар-қыздың,

Толық

Қара гүл

  • 0
  • 0

Түсінгенге – тағдырында,
Көз жасындай нала жүр.
Шалықтырар жанды мұңға,
Қырда өсетін қара гүл.

Толық

Қарап көріңіз