Өлең, жыр, ақындар

Шатқал

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 640
Баурында Ақшоқының бір шоқ жыңғыл,
Сол жерден басталған сай ұңғыл-шұңғыл.
Қияны барлап ұшып жүрді бүркіт
Шатқалдан шықпас па деп қоян үркіп.
Секектеп, түлен түртіп, сорлы қоян,
Шүйілді тас төбеден бүркіт – ноян.
Бүрді де бақ еткізіп ұмар-жұмар,
Сілкініп тұрды қыран қанып құмар.
Шатқалдың әмсе осындай мінезі бар, –
Не қырсық, не олжа одан ұшырасар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сөз соңы

  • 0
  • 0

Өмірге өзім борыштар,
Борыштар менмін мәңгіге!
Жинап-теріп, уа, достар,
Шерттім шәркез әңгіме.

Толық

Қымыз

  • 0
  • 0

Ақ қымыз, бозғыл қымыз, сарғыл қымыз,
Жылан-көз қара майлы тарғыл қымыз.
Уызы, саумалы мен сүйектісі,
Шарапша желік қосар алғыр қымыз!

Толық

Мақта жыры

  • 0
  • 0

Қауашақ ашқан мақта балапандай,
Талпынар күн нұрына мейірі қанбай.
Найқалып көз тартады кең далада,
Мұхитта пайда болған жас аралдай.

Толық

Қарап көріңіз