Өлең, жыр, ақындар

Көңіл

  • 31.05.2021
  • 0
  • 0
  • 301
Баяу тартып баяғы ырғақ,
көмескі үн,
Сағынар да,
зарығар да емеспін.
Аңсап сені жоқтайтын да бұл күнде,
Айтқан сөзге тоқтайтын да жоқ ешкім.
Бұрынғыдай бұлқынбай да жұлқынбай,
Бұйығуға бейім тұрған шіркін-ай! —
Қой маңырап,
қозы жамырап бір түнде
Көтеріле көшкен елдің жұртындай.
Азғыра ма,
жазғыра ма сол ескі үн,
Бұрынғыдай бұлқына алар емеспін.
Ұнатуға,
жұбатуға бүл күнде,
Жылатуға жарайтын да жоқ ешкім...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арғымақ күйші бала

  • 0
  • 0

Пай-пай, о-ой!...
Екпіні үйді жығып, жар құлатқан,
Селтиіп, соңындағы ел шанды қапқан,
Қарадай қалтырайды

Толық

Әй, әппақ қыз

  • 0
  • 0

Әй, әппақ қыз,
оппақ қыз,
әй, әппақ қыз,
аласұрған жаныма тоят тапқыз, —

Толық

Асыл айым, несіне жасырайын

  • 0
  • 0

Асыл айым, несіне жасырайын,—
(өз жарамды өзім-ақ қасынайын),
мен дегенде,.. әйтеуір,—
кем дегенде — дәлдеп атар

Толық

Қарап көріңіз