Өлең, жыр, ақындар

Көкек

  • 04.08.2021
  • 0
  • 0
  • 254
Көкек – құс
тегі мақұлық.
Тынбай жырлап жүреді
Өз атын өзі шақырып.
Құс болып ұя салмайды,
Аңқау торғайларды алдайды.
Көкектер торғайлар бауырында өседі,
Тек торғай боп қалмайды.
Әлемді көкек боп шарлайды,
Олар да өз атын жарлайды.
О,адамдар
өмірде осындай нұсқалар бар
Жәбір-жапаға ұсталар бар.
Үлгісін ұстамаңдар,
Соларға ұқсамаңдар,
ұқсамаңдар!
Із жасырып сайрап,
Іс тындырмай бойлап
Өсерлер бар.
Өз атын өзі шақырып,
Бөсерлер бар.
О, адамдар,
Үлгісін ұстамаңдар,
Соларға ұқсамаңдар,
ұқсамаңдар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағынып келемін

  • 0
  • 0

Аспан —
Адамның ғарыш деп санайтыны.
Аспан —
Ең биік, әркімнің қалайтыны.

Толық

Арман

  • 0
  • 0

Отырмын өзім, ойым жүр орғып,
Ұясыз құстай орныға алмай.
Арманнан арман туады өрбіп,
Қиынға қиял жетелеп шалғай.

Толық

Салют

  • 0
  • 0

Салют! – дейді
амандасқан қыз-жігіт.
Арқамыздан сонау жылғы ызғырық
Есе қалып,

Толық

Қарап көріңіз