Өлең, жыр, ақындар

Өліара

  • 10.08.2021
  • 0
  • 0
  • 311
Күн күліп саумал сәулесін,
Ғаламға мынау шашады.
Қысқарып жансыз көлеңке,
Таусылып тауға қашады.
Шаншып ап таулар тұманды,
Бүк түсіп ұйқы құшады.
Сыңсытып баяу бір әнді,
Мамырлап құстар ұшады.
Дірілдеп нәзік тал басы,
Мейірге шомып ып-ыстық.
Жаңбырдан соңғы аз ғана,
Дәриға-ай, бейғам тыныштық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Терісбұрау

  • 0
  • 0

Домбыра құлағын бұрап
теріс бұрауға түсірген,
Таңдайдағы әнің де
жүректі шытынатар еді.

Толық

Қан

  • 0
  • 0

Борбай еті борша боп
боздай көшкен ел едік,
Жылай-жылай нұры да
тайған жәутең көз едік.

Толық

Зауал

  • 0
  • 0

Қып-қызыл аспанның жиегі сөгіліп
қара жер төсіне төгіліп шашырар,
Шаң борап самиян далада
меңіреу ажалдың есігі мөңіреп ашылар.

Толық

Қарап көріңіз