Өлең, жыр, ақындар

Таптым

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 242
Орманды аралап кезіп келем...
Айналам қалың тоғай,
Еш нәрсемен де есім жоқ.
Байқап қарасам бірде,
Ағаш бұтағының көлеңкесінен,
Сұлулығы, әсемдігі,
Көздің нұрын алардай,
Жарықтығы бар жұлдыздардан да
Өте кетер жап-жарық,
Кішкене ғана гүлді көрдім.
Қолымды созған едім,
Маған жауап тіл қатты:
«Өлімге жазаланардай менің,
Күнәм бар еді қанша?»
Өскелең түлекті,
Түп-тамырымен қоса алдым да,
Ауладағы бау-бақшамнан,
Таза, тыныш оған арнап орын бөліп,
Түбімен бірге отырғыздым,
Жаңадан гүлім өніп өсіп,
Бұрыңғыша әдемі сәнге енді.

1813



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын

  • 0
  • 0

Ессіз болма,
Есігіңді аш айқара, келген жанға!
Адам болдым мен бұл әлемде,
О дегенім – өмірде күрескермін!

Толық

PROCEMION

  • 0
  • 0

Алдын ала тағдыр жазған,
Кім өзін жүкті еткен жанға,
Мәңгілікке сүйікті ғұмырын арнаған.
Махаббат сезімін, сенімін,

Толық

Құл қызметші мен диірменші қыз

  • 0
  • 0

Құл қызметші:
Қайда? Тоқтағын!
Маған тіл қатшы!
Аты жөнің, есімің кім?

Толық

Қарап көріңіз