Таптым
Орманды аралап кезіп келем...
Айналам қалың тоғай,
Еш нәрсемен де есім жоқ.
Байқап қарасам бірде,
Ағаш бұтағының көлеңкесінен,
Сұлулығы, әсемдігі,
Көздің нұрын алардай,
Жарықтығы бар жұлдыздардан да
Өте кетер жап-жарық,
Кішкене ғана гүлді көрдім.
Қолымды созған едім,
Маған жауап тіл қатты:
«Өлімге жазаланардай менің,
Күнәм бар еді қанша?»
Өскелең түлекті,
Түп-тамырымен қоса алдым да,
Ауладағы бау-бақшамнан,
Таза, тыныш оған арнап орын бөліп,
Түбімен бірге отырғыздым,
Жаңадан гүлім өніп өсіп,
Бұрыңғыша әдемі сәнге енді.
1813
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі