Өлең, жыр, ақындар

Пәтуа

  • 07.09.2021
  • 0
  • 0
  • 234
(1815)

Хафиздің шайырлық тұлғасы —
Саф кемел шындықтың шың басы,
Дегенмен, бағзыда жарықтық
Кетеді-ау жоқ жерде ауытқып,
Дұрыс қой айыра алғаның
Жыланның уынан бал дәмін;
Кіршіксіз, күнәсіз ләззатты
Тайсалмай, құмарта татқаның,
Ал мәңгі азабы бар затты
Тәрк етіп, қолыңмен қаққаның;
Игілік жолы — осы, шүбәсіз,—
Деп сорлы Әбусуд жазыпты;
Ол бұған болса да жазықты.
Кеш, құдай, байғұстың күнасын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ән-жырлардың түлегі

  • 0
  • 0

Кең даланы, қалың орманды
Терең бойлап жағалап,
Күннің тал түс, бел ортасында
Әсем әнге, жырға қосып,

Толық

Бұлбұл құс

  • 0
  • 0

Жеңіл қанат қаққан салқын самалдарға,
Еріксіз мен таң қалам:
Сенсіз өмір сүруді сенен есіту сүйіктім,
Қаншалықты менің жаныма ауыр батар дейсің.

Толық

Бар еді, бар-ды құштары.!

  • 0
  • 0

Бар еді, бар-ды құштары.!
Бар еді-ау! Енді басқа күн:
Білемін бірде құшқанын —
Сол күннен бері қасқамын.

Толық

Қарап көріңіз